3. Η ΑΔΜΗΕ ΑΕ υποχρεούται να ασκεί τις αρμοδιότητες και να εκτελεί τα καθήκοντα του Κυρίου και Διαχειριστή του Συστήματος, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου και των πράξεων που εκδίδονται κατ` εξουσιοδότησή του.
4. Η ΑΔΜΗΕ ΑΕ προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια, ώστε να είναι εφικτή η χορήγηση πιστοποίησης του ως Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς το αργότερο μέχρι την 3η Μαρτίου 2012, κατά τα προβλεπόμενα στα άρθρα 113 και 114. Μέχρι την πιστοποίηση της η ΑΔΜΗΕ ΑΕ ασκεί τις αρμοδιότητες του Διαχειριστή του ΕΣΜΗΕ δυνάμει της υπ` αριθ. Υ.Α.Δ5/ΗΛ/Β/Φ1/7705/25.4.2001 (Β` 492) απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης.
Το ότι η κυβέρνηση μας δηλώνει στην επόμενη παράγραφο ότι κρατεί υπό τον έλεγχο του ελληνικού δημοσίου την εταιρία και την πλειοψηφία στο διοικητικό συμβούλιο, δεν διασφαλίζει ότι η εταιρία θα συνεχίσει να έχει ως μέτοχο το ελληνικό δημόσιο. (Αυτός ο έλεγχος όπως καλά γνωρίζουμε μεταβιβάστηκε με έναν περίεργο αλλά συνήθη τελευταία τρόπο στην Ρ.Α.Ε. μέσα στον ίδιο νόμο. Μια ανεξάρτητη αρχή με αυτοδιοίκητο. Άρα μέσα στον ίδιο νόμο απεμπολείται αυτό που υποτίθεται ότι θωρακίζεται μέσα σε αυτό το άρθρο.)
5. Η ΑΔΜΗΕ ΑΕ τελεί πάντοτε υπό τον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο του Δημοσίου. Οποιαδήποτε μεταβίβαση μετοχών η οποία επάγεται τη μεταβολή στο δημόσιο έλεγχο της ΑΔΜΗΕ ΑΕ συντελείται μόνο εφόσον διασφαλίζεται ότι η διοίκηση της εταιρείας ασκείται κατά πλειοψηφία από μέλη που διορίζονται από το Δημόσιο ή/και ότι η λήψη μείζονος σημασίας αποφάσεων που ανάγονται στη διαχείριση του ΕΣΜΗΕ γίνεται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του Δημοσίου.
Περνώντας τα χρόνια φτάσαμε στο γεγονός της πώλησης της ΑΔΜΗΕ μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Σήμερα είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση που τα κέρδη της τα πληρώνουν πολίτες και τα απολαμβάνουν ιδιώτες-στελέχη.
Και για του λόγου το αληθές, κάνετε την σύγκριση των εξαμηνιαίων ισολογισμών της.
ΕΞΑΜΗΝΙΑΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Α' ΕΞΑΜΗΝΟΥ 2022
Σε κάθε πτυχή της ζωής μας ξεπηδάνε εταιρίες. Μιλάμε για εταιρίες που τρέχουν με κανόνες ιδιωτικής οικονομίας, οι οποίες φέρουν ως μέτοχο το ελληνικό δημόσιο, το οποίο υπάρχει ως πολιτεία. Δεν μπορεί να υπάρξει συμβατότητα και σύμπλευση του ρόλου του δημόσιου και του ρόλου του κερδοσκόπου. Διότι το ελληνικό δημόσιο πρέπει να έχει ως σκοπό την κοινή ωφέλεια, ενώ η εταιρία έχει ως σκοπό μόνο το οικονομικό κέρδος και την ιδιωτική ωφέλεια.
Η νέα κατεύθυνση μέσω οδηγιών που εφαρμόζεται από τη διοίκηση της ευρωπαϊκής ένωσης είναι ξεκάθαρη και δεσμευτική. Επί της ουσίας μας λέει πως ότι πλήρωσαν και έφτιαξαν οι Έλληνες πολίτες μεταβιβάζεται σε εταιρίες ως αποτέλεσμα της υποτακτικότητας της χώρας. Ό,τι φτιάξουν και πληρώνουν από δω και πέρα οι Έλληνες πολίτες θα πηγαίνει άμεσα σε εταιρίες μέσω της ιδιωτικής οικονομίας, για να νιώθει ο πολίτης ότι κάτι αγοράζει που δεν είναι δυνατόν να είναι δικό του, έστω και αν αυτός χρηματοδοτεί μέσω προγραμμάτων και δανείων, τη δημιουργία και ανάπτυξη κάθε τέτοιας εταιρίας.
Ο σκοπός της δημιουργίας του ΑΔΜΗΕ. που διαφημίστηκε στα ΜΜΕ εκείνη την εποχή είναι για να εντάξει με ισότητα τους νέους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο, ακόμα και ζημιώνοντας την ΔΕΗ η οποία πλέον κρατάει μόνο το σκέλος της παραγωγής της ως πάροχος. Όμως η αντίληψη που επικρατούσε τότε και που αυτή προωθήθηκε, ήταν η ΔΕΗ να αγοράζει από τους παραγωγούς με τετραπλάσια τιμή και να πουλάει στο ένα τέταρτο. Όπως ήταν λογικό ήρθε η βύθιση της. Έτσι δημιουργήθηκε η τέλεια κατάσταση με μια δέσμη δικαιολογιών για τη διάλυση της ΔΕΗ φτάνοντας στο σήμερα.
Αυτή η δέσμη δικαιολογιών είναι από τη μια οι δεσμεύσεις του κλιματικού νομού (ΦΕΚ Α' 105/27-05-2022) που επιβάλουν μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2050, και από την άλλη η κλιματική αλλαγή που επιτάσσει πλέον την παράγωγη ηλεκτρισμού μόνο από ανανεώσιμες πηγές. Υπήρξε και μια ξεκάθαρη στόχευση για την οικονομική διάλυση της ΔΕΗ μέσω του εξαναγκασμού της για κάποιο διάστημα ως διανομέας και διαχειριστής να αγοράζει στο τετραπλάσιο την ασύμφορη κιλοβατώρα των φωτοβολταϊκών, κάνοντας χάρες στους παραγωγούς οι όποιοι δεν μπορούσαν να κάνουν απόσβεση των επενδύσεων της πράσινης ενέργειας λόγω του ότι είναι γενικά ασύμφορες και ακριβές. Άρα μια κοινωνική ανάγκη για ''καθαρή ενέργεια'' έγινε επιχειρηματική ευκαιρία.
Ένα σχέδιο εξελίσσεται μπροστά μας. Στοχευμένα φτάσαμε στη διάλυση της εθνικής περιουσίας, στοχευμένα ρίξαμε έξω την ΔΕΗ. Στοχευμένα χρηματοδοτούμε για την ιδιωτική πρωτοβουλία της πράσινης ανάπτυξης και ενέργειας, στοχευμένα φτιάξαμε χρηματιστήριο ενέργειας, στοχευμένα πληρώνουμε ρήτρες αναπροσαρμογής που σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνάμε ακόμη και τα ενοίκια των σπιτιών των Ελλήνων και τέλος στοχευμένα και μέσα από χρόνια αδιαφορίας των πολιτών πηγαίνουμε με μαθηματική ακρίβεια προς τον απολυτό ιδιωτικό έλεγχο της κατανάλωσης ενέργειας. Διότι πλέον δεν είναι δημόσιο αγαθό αλλά προϊόν εμπορίου. Και αν ο έμπορος δεν επιθυμεί, δεν πουλάει, ή πουλάει αλλού, π.χ. στην Ευρώπη που έχει διπλάσιους μισθούς, που μπορεί να πληρώσει την κιλοβατώρα 0,50 ή 1 ευρώ και που έχει ένα χειμώνα ενεργειακής έλλειψης μπροστά της. Όλα αυτά, αυτήν την κατεύθυνση δείχνουν.
Η επιχείρηση διαχείρισης της ηλεκτρικής ενέργειας θα έπρεπε να είναι πάντα υπό δημόσιο έλεγχο. Διότι μιλάμε για δημόσιο αγαθό. Δεν είναι αγαθό πολυτελείας το να υπάρχει φως το βράδυ σε κάθε σπίτι και να μπορεί να μαγειρέψει κάθε νοικοκυριό. Το ηλεκτρικό ρεύμα μπήκε σε κάθε σπίτι και βιομηχανία διότι παρουσιάστηκε η κοινωνική ανάγκη γι' αυτό και πλέον επιβάλλεται και δια του πολεοδομικού νόμου να προνοείται σε κάθε εγκατάσταση η εξυπηρέτηση της ανάγκης αυτής.
(Το πρώτο ΦΕΚ της οργανωμένης εισόδου της νέας εποχής του ηλεκτρισμού στην χώρα)
Το ότι κάποιοι παρακρατικοί μηχανισμοί αξιοποιούν την αναγκαιότητα ως οικονομική ευκαιρία πλουτισμού σε βάρος όλων μας, τη στιγμή που οι πολίτες τους χρηματοδότησαν για να φτιάξουν τις όποιες εγκαταστάσεις, κάποια μέρα θα ερευνηθεί. Το πότε θα είναι αυτή η μέρα είναι κάτι που επαφίεται στην ελεύθερη και συλλογική βούληση των πολιτών.
Το σίγουρο όμως είναι ότι αυτή η μέρα θα έρθει και ήδη εκτελείται ο έλεγχος από τον οργανισμό Ελλήνων Συνέλευσις και τους ενεργούς πολίτες που φέρει. Διότι κάθε πολίτης έχει σώμα που προσπαθεί να το συντηρήσει και να το αναπτύξει. Άρα και η πολιτεία έχει κοινό σώμα που οφείλει να το συντηρεί και να το προφυλάσσει. Άρα είναι προδιαγεγραμμένο από τους κανόνες της δημιουργίας το γεγονός της ένωσης διότι η πλειονότητα των πολιτών δεν έχει τάσεις αυτοκτονίας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πληροφορηθεί την είδηση της ένωσης του και το κάλεσμα που γίνεται σε αυτόν.
Κάθε ενέργεια που υπάρχει είναι αγαθό, πλούτος και δύναμη για την ανέλιξη και την ευημερία του ανθρώπου ως κοινότητα. Έτσι πρέπει να προσφέρεται. Όχι ως ατομικό δικαίωμα χρήσης αυτής. Αυτοί που καρπώνονται ατομικά τα δικαιώματα του συνόλου πρέπει να αναθεωρήσουν.
Η επομένη μέρα θα έχει τις επενδύσεις που χρειάζεται το περιβάλλον ώστε να μη μολύνεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Όμως αυτές οι επενδύσεις δε θα γίνονται στον βωμό του κέρδους και του ιδιωτικού πλουτισμού μερίδας δήθεν ισχυρών πολιτών, αλλά προς όφελος όλων. Και για να είναι προς όφελος όλων των πολιτών, μόνον από την πολιτεία μπορούν να εκτελεστούν οι επενδύσεις και η ίδια να κρατά τη διαχείριση τους. Η κλοπή των πολιτών πρέπει να σταματήσει.
0 Σχόλια